Verhuizen

Het is maandagavond en Wayan zit op de bank. Jadee is al naar bed en ik loop met een steen in mijn maag rond hoe ik Wayan moet gaan vertellen dat wij gaan verhuizen......
Richard gaat zijn droom achterna en gaat een bakkerij beginnen samen met Guido zijn collega.
Zij gaan een bakkerij overnemen in Zevenaar! Dat is dus niet om de hoek en dit betekent: Verhuizen!
Ik heb een jongetje op de bank zitten die je dit soort nieuws heel voorzichtig, maar wel heel duidelijk moet vertellen en uitleggen. Richard slaapt en we hebben besproken dat ik de aanzet doe en Richard dit later aanvult. Wayan luistert heel goed en slaat dingen heel goed op als je 1 op 1 met hem zit.
Ik ga bij Wayan zitten op de bank en kijk hem aan....Wayan, zeg ik, wil je mij aankijken? Want ik wil je iets heel belangrijks vertellen. Het woordje belangrijk knalt hard door mijn hoofd heen. Rustig blijven Mel, zeg ik tegen mezelf. Diep ademhalen en weer uitademen. Wayan kijkt mij aan en zegt: ja? Hoe zou je t vinden als papa een eigen bakkerij gaat beginnen? Hij kijkt me aan en lacht: leuk! Maar waar gaat papa dit doen dan? Ik kijk hem weer aan en zeg: Nou, dat is wel een beetje ver, dat is in Zevenaar, vlakbij Arnhem. Hij kijkt me weer aan en zijn lach verdwijnt....Zeevenaar? Ja, zeg ik. We gaan verhuizen. Wayans ogen worden groot en hij word me toch verdrietig. Hij begint te huilen en roept: ik wil niet verhuizen. Ik wil niet bij mijn school weg en de jongens. Dit gaat me zo aan mijn hart en de tranen prikken achter mijn ogen. Ik zeg: Dat weet ik, lieverd en pak hem vast en knuffel hem. Maar we gaan toch echt verhuizen. Vervolgens worden er allerlei vragen op me afgevuurd en ik beantwoord alles zo goed als ik kan.
Wayan blijft verdrietig en dit was ook te verwachten. Maar gelukkig heb ik nog een verrassing achter de hand en zeg: Wayan, jij mag je eigen slaapkamer uitzoeken en 1 kamer heeft een speciaal uitzicht. Hij kijkt meteen op en vraagt: wat dan? Nou, zeg ik geheimzinnig......als je uit het raam kijkt van de grote slaapkamer aan de voorkant van het huis dan kijk je schuin op het grote politiebureau van Zevenaar. Wayans ogen worden groot en hij begint te lachen. Echt waar? Ja, zeg ik echt waar!
O, cool roept hij en dan gaan wij een keer kijken he mam? Ja, zeg ik dat gaan we zeker doen en dat beloof ik je.

Liefde

En dan is daar het goede bericht van Karakter....we krijgen gezinshulp voor Wayan!
Na een pittige zomervakantie van 6 weken en ook nog de eigen vakantie komt J ons helpen en versterken met hopelijk tips en tools zodat wij Wayan beter gaan begrijpen....
Want ja wij begrijpen Wayan niet altijd in zijn gedrag en dat levert nog wel eens heftige dicussies en ruzies met hem op. Maar ook tussen hem en Jadee wil het niet vlotten.
Het zijn broertjes en daar hoort strijd bij, maar wel tot een bepaalde hoogte. We weten nu dat Wayan kenmerken vertoont van Asperger, ADHD en een verhoogde intelligentie heeft. Maar juist deze mix, voor zover de stickers dan kloppen, zorgt voor veel onbegrip naar hem toe, maar ook naar ons toe.
Al vanaf dat W bijna 3 jaar was constateerde wij dat er een en ander op sociaal gebied niet geheel vlekkeloos verliep. Sindsdien zijn we al aan het zoeken naar de waaroms en de hoe's.
We zijn begonnen in Friesland bij praktijk Sterrekind en daar heeft L ons al een aantal dingen laten zien over ons mannetje hoe wij met andere ogen naar hem zouden kunnen kijken. Ook heeft zij ons een paar oefeningen laten zien waarmee wij W tot rust konden krijgen in zijn hoofd. Want daar zit de onrust....in zijn hoofd en niet in zijn lichaam. W weet soms heel veel voor zijn leeftijd en kan ook heel veel vertellen, maar W vergeet soms ook zo weer en dat uit zich dan weer in slordig schoolwerk of in ruzies met anderen.
De komende week gaan we kijken hoe we tot de kern kunnen komen en misschien wel beter gezegd hoe we weer terug gaan naar het begin met Wayan....Dit zal ongetwijfeld leiden tot pittige discussies, ruzies, veel lachen, tranen, mekaar misschien weer opnieuw leren kennen, maar bovenal totale liefde.
Want dit is waar het om gaat in het leven.....liefde....liefde voor mekaar, liefde voor anderen, maar vooral het allermooiste goed wat er maar bestaat op deze wereld:
 Liefde voor je kind.

Lief

En dan begint je dag zo mooi:
Mama? Ja, zeg ik. Ik wil wat liever doen tegen jou omdat ik best vaak boos doe.
En nu wil ik voor jou een klein cadeautje kopen van mijn eigen geld. Een lipstick....
Ach gossie.....denk ik. Ik zeg: dat hoeft toch niet, schat. Alleen al dat je dit tegen mij zegt vind ik al zooooo lief. Hou je centjes maar lekker bij je, zeg ik. Nee! Jij krijgt van mij een lipstick vandaag....lovelovelove

Kindvolwassen

Mam, wanneer ben ik kindvolwassen, vraagt Wayan mij om ongeveer 7.30 op zaterdagochtend.
Ik lig nog wakker te worden en denk: huh?! Wat zeg je nu? Dus vraag ik hem nog een keer de vraag te stellen. Nou, ik zei wanneer ben ik kindvolwassen? In groep 5? Of in groep 6?
Uhhh......wat is dat kindvolwassen? vraag ik hem. Nou, dat is dat je nog wel kind bent, maar dat je al zelfstandig alles kunt. Ik denk zelf dat ik dit ben na groep 8, zegt hij. Ik nog steeds niet helemaal wakker, maar toch wel allert op zijn vraagstelling zeg: Ja, ik denk ook dat je dan kindvolwassen bent en vervolgens denk ik: lieve schat, je bent zo,n mooi ventje van binnen en je denkt echt na over alles, maar kind blijf je voorlopig nog heeeeeel lang en volwassen worden schuiven we nog mooi een eindje vooruit. Lach, speel en geniet nog maar! En later bedenk ik me dat het soms wel goed is om niet alles te beredeneren voor hem. Hij denkt al zoveel zelf na over het leven. Maar ik ben wel supertrots op dat mannetje van mij.

(A)sociale omgang

Ze bestaan echt! Ook in dit dorp.......
Ouders die via hun kind laten weten dat zij niet met iemand mogen spelen omdat de ouder het kind irritant of vervelend vindt.

Wayan heeft een vriendje op school en daar speelt hij graag mee. 2 jochies uit het zelfde hout gesneden: druk, slim, schreeuwerig, maar ook heel lief en leuk!
Ze hebben een paar keer bij mekaar gespeeld en dit ging niet altijd zonder slag of stoot.
Maar hé het zijn kinderen denk ik dan. Ze mogen mekaar best testen, maar niet pesten en een beetje pit is niet verkeerd. Al voor de zomervakantie ving ik geluiden op van het jochie zelf dat hij niet meer met Wayan mocht spelen omdat zijn vader hem niet leuk vindt.
Hmmm....dacht ik....is dit nu waar of is het wat fantasie. Wayan kwam thuis met deze berichtgeving. Ik dacht: laat maar overwaaien, na de zomer kunnen ze weer een keer wat afspreken. Op school gaven de juffen wel aan het is haat en liefde tussen die 2 en ze mogen NIET naast mekaar of in de buurt van mekaar zitten. Maar ze zoeken mekaar wel steeds op om te spelen op school.

De zomervakantie ging voorbij en nu zijn we een paar weken verder en wat schetst mijn verbazing: Wayan mag nog steeds niet met hem spelen.
Vervolgens vraag ik het jochie of hij bij ons dan keer wil spelen, want Wayan mag niet meer bij hem thuis komen spelen. Komt het jochie vandaag naar mij toe:
Moeder van Wayan ik mag ook niet bij jullie spelen, want mijn vader vind Wayan irritant.
Nou ja zeg!! Ik zeg dank je wel dan weet ik dat en ik loop zowel geiiriteerd als verdrietig het schoolplein af. Ik denk hoe is dit in godsnaam mogelijk dat er werkelijk waar zulke ouders bestaan.....maar ze bestaan echt.

Wees een vent en kom naar mij toe en leg het mij uit. Vraag gewoon.
Wayan heeft al problemen met de sociale omgang waar hij vaak niet iets aankan doen en dan krijgt Wayan dit te horen via via en vraagt zich af waarom hij niet mag spelen met hem.
De kinderen leren op school om sociaal met elkaar om te gaan, ouders krijgen een kanjerbrief mee vanuit school hoe de kinderen met mekaar om moeten gaan. Maar schijnbaar heeft deze vader nog een aparte brief nodig: Wat is sociale omgang?! Hoezo (a)sociaal?
Deze man moet zich schamen!!

Gevoelens

Mam, je weet dat ik t moeilijk vind om mijn gevoelens te vertellen, he? Ja lieverd, dat weet ik.....nou, ik wil toch vertellen dat ik jou de allerliefste mama van de werold vindt en dat ik van je hou! Mijn hart vat helemaal vlam.....
Wat nou Asperger, ADHD en alle stickers die je maar kunt bedenken over dit kind. Dit is mijn jongen vol gevoel en o wat ben ik een trotse mama!
Love this boy.....en daarna krijg ik het allerliefste kleinste kusje die er maar bestaat van hem. ( hij kust nu niet zoveel meer, ze worden afgeveegd ;-)

Intertoysboek

Hij is er weer: Het INTERTOYS boek!!!!!!!!
Ik wil deze en deze en deze en dees en die en och die ook en jaaa mama die is leuk, roept Jadee en kijk Lego cool mama die wil ik, roept Wayan. Oja, zeg ik en ik kijk: o, kost maar 100 euro Wayan. Hij kijkt me aan....100 eurooo!!! Zoveel??? Ja, zeg ik zoveel. Maar dat is maar een hele kleine Nynjago, zegt hij. Kost dat echt 100 euro mama? Ja Wayan, het kost écht 100 euro, zeg ik.
O, zegt Wayan en hij kijkt me aan...nou, dan hoef ik het niet hoor. Ik zoek wel wat groters voor 100 euro!!!
Love this boy ;-)

Meisjesspullen

Het moest er eens van komen....denk je dat je echte jongens hebt die houden niet van meisjesspullen....althans dat roepen ze steeds. Maar wat was het stil vanmiddag in huis tijdens t spelen. Mel dacht: wat spelen de broertjes eindelijk lief met mekaar ik ga eens heeeeel zachtjes kijken. Maar ik zag niemand op de slaapkamer. Hmmm....ik hoor in de verte toch echt stemmen, weliswaar hele zachte. Ik loop langs de badkamer en zie dat de deur op slot zit! Shit, denk ik dat is een slecht teken en ik rammel aan die deur en roep: open doen, nu meteen! Ik hoor: leg weg Jadee en deurtjes gaan dicht, met moeite gaat de deur open en wat zie ik: Jadee in de make-up Wayan met een heel schuldig gezicht, vloer lag vol met oogschaduw en cremes scheerschuim. Ik maak wat potjes creme open....werkelijk waar overal kleine vingertjes erin!! Parfum gespoten en Jadees buik zat vol met lagen creme, lipstick etc. Pfff.....wat moet je ermee? Bad maar aan gedaan ze erin gegooid en opgeruimd. Voordeel nu is dat ze al in de pyama zitten en vanavond er op tijd in liggen!! ;-)
Jongens.........ik wou graag jongens, nou ik heb ze hoor!

Supermarkt deel 2

Ok.......sta je met je zoon in de sprmrkt boodschappen te doen....

Hij chagarijnig, gooit van alles in t wagentje wat ik niet nodig heb. Ik die denkt: zo ff rustig met z,n 2en boodschappen doen. Loopt Wayan vervolgens boos bij mij weg omdat hij alles terug moet leggen....hoor ik een paar minuten later door de microfoon: Wil Melanie bij de kassa komen Wayan is zijn moeder kwijt!!!!!!

Wat the f.... denk ik. Ik heeeeel rustig naar die kassa toe, ondertussen nog champigons mee grijpend. Zie ik daar Wayan op afstand staan, de mevrouw van de kassa zegt: hij was jou kwijt. O nee hoor , zeg ik dat was hij absoluut niet!!! Maar toch bedankt. Ik kijk Wayan aan en als blikken konden schreeuwen: heel snel wegwezen en buiten blijven!

Hij druipt af en ik maak mijn boodschappen af en alle mensen kijken. Kijk maar denk ik, want ik weet hoe t zit! Grrrr.....

Samengesteld

Zitten de kinderen in bad, zegt Wayan: mama, wat betekent n..ken? Uh....ja denk ik, krijgen we dit nu? Van wie heb je dat, vraag ik. O, van een grote jongen op school!
Nou, zeg ik dat is een lelijk woord voor vrijen.( ja, we houden het nog maar even simpel ;-) O, ok zegt ie en gaat weer verder met spelen.
Daarna komt er een mededeling van hem: mama, asbak is een samengesteld woord, dat weet jij niet he? Nee, zeg ik maar, maar wat betekent t dan? As is een woord en bak is een woord, zegt hij. 
Nou, zeg ik dat is mooi. Heb je weer veel geleerd vandaag: een samengesteld woord inclusief een nieuw werkwoord! ;-)

De supermarkt

Ik wil een wagentje! En J rent de supermarkt in. Ik ook, roept grote broer en hij trekt J aan zijn jas zodat hij valt en stapt over hem heen en pakt het winkelwagentje. Ik ben eerst, roept hij triomfantelijk.
J ligt op de grond te krijsen. Daar gaan we weer denk ik. Ok, roep ik, W hier komen, help je broertje overeind en zeg sorry. Neuh! roept hij meteen. Ja, zeg ik anders gaan we meteen de winkel weer uit. W twijfelt......ok......sorry J, zegt hij. J knikt, pakt ook een klein winkelwagentje en samen rennen ze bijna door de automatische ingangspoort van de supermarkt heen. Voorz.....wil ik roepen, maar het hek is godzijdank al open. En zo begint het steeds als we boodschappen gaan doen in de supermarkt. Bij gebrek aan oppas en familie in de buurt en woonachtig in een klein dorp moet ik bijna altijd de 2 raddraaiers meenemen. Alles went, zelfs boodschappen doen met hun.
Met z,n tweeën sjezen ze de gangpaden door met hun karretjes. Ik wil eerst wat in mijn wagentje roept W. Nee ik! roept J. Om de beurt, zeg ik. Er gaat een komkommer bij J zijn karretje in. Nee, lust ik nie, ik wil tomaatjes en hij gooit de komkommer op de grond. Oprapen, zeg ik kordaat. J pakt de komkommer op en geeft hem aan mij. De komkommer is voor W.
Zo winkelen we door na eerst een karretje tegen mijn hak aan gehad te hebben en de ander achterom kijkt en bijna het broodvak in rijd. Na nog een paar aanrijdingen in de supermarkt heb ik snel alles bij mekaar gegraaid waarvan ik denk het nodig te hebben. Briefje was ik vergeten mee te nemen!
Bij de kassa aan gekomen zetten de kinderen alles samen op de band. Alles wordt geteld en verdeeld voordat het op de band terecht komt. De dame bij de kassa knikt en ik zeg vriendelijk hallo. De jongens zetten de karretjes weg als ze klaar zijn en ik houd mijn hart alweer vast:
J hier komen, schreeuw ik en J is op dat moment oostindisch doof. Hij neemt een aanloop en springt in de volle bak met lege dozen! De kassière lacht.....ik niet en voel het schaamrood me alweer op de kaken staan terwijl ik J uit de dozen trek.Willen ze een snoepje vraagt de kassière. W en J hier komen roep ik.....snoepje!!! W en J komen snel aan gerent en nemen gretig het snoepje aan. Dank je wel, zeggen ze. Godzijdank, denk ik zo druk als ze zijn, dankjewel heb ik er goed in gekregen. Snel pak ik alles in en zeg gedag tegen de kassière. De jongens lopen al kauwend achter me aan als 2 kleine kuikentjes en ik adem weer uit en denk: We hebben de supermarkt weer overleefd en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.

Mijn bijzondere zoon, maar ook zo gewoon....

Wat is t soms moeilijk te zijn wie je wil zijn...arm jochie,
je wringt je in alle bochten om iemand te willen zijn. 
Maar wat is t nog moeilijk voor jou om te laten zien wat je al kunt, wat je al weet, 
want jouw hoofdje weet soms al teveel, maar je lichaampje nog niet.
Je holt achter je ikje aan, maar je holt ook vooraan.
Je voert een strijd om wie je bent,
jij bent mijn bijzondere zoon maar ook zo gewoon.