Hard breaking...

Een verdrietig en hard breaking moment.....
Jadee is meestal de pineut als hij met Wayan speelt. Hij delft altijd het onderspit, maar soms lukt t Jadee ook
om zijn spel er doorheen te krijgen.
Kinderen met Asperger spelen het liefst hard, voor het echt en vinden samenspel vaak  moeilijk. Ze kunnen zich niet goed inleven in de ander.
Voor Wayan is het erg moeilijk om met zijn broertje te spelen en dit resulteert veel in ruzie en discussies.
Ruzies tussen broers hoort erbij, ook ik heb dit ervaren als jong kind en weet hoe het is.
Maar het samenspel van deze 2 broers is geen ruzie meer. Wayan bepaalt en iedereen moet zich maar schikken.
Jadee kan zo goed samenspelen en zit boordevol fantasie. Wayan kan heel goed het spel leiden en er een
echt verhaal van maken. Om deze elementen samen te laten komen in een spel is al een kunst op zich.
Maar om ook nog eens toe te geven en de controle uit handen te geven aan je kleine broertje is net teveel van het goede. Soms laat ik het knallen tussen hun, want ik vind dat ze ook moeten leren tot oplossingen te komen. Maar vaak ben ik scheidsrechter en probeer ik de boel een beetje te begeleiden.
Al met al blijft dit een kunst om Wayan echt goed te leren spelen. Gisteren hadden beide jongens weer ruzie en Jadee raakt dan zo in de war van Wayan want hij snapt nog niet goed dat Wayan anders in mekaar steekt en sommige trekjes die Wayan heeft kan Wayan ook niets aan doen.
Jadee kwam helemaal overstuur bij mij en riep dat hij weer niet mee mocht spelen en dat Wayan gemeen is.
Mama, zegt hij....waarom heeft papa mij geen lieve broer gegeven? En hij begint weer te huilen.....
Kan ik nog een nieuwe broer krijgen die wel lief is?
Auwww.....zei mijn hart......wat is dit zielig en hard......
Zo ervaart Jadee Wayan en als je dit hoort doet dit even pijn, want Jadee vind dit heel erg dat Wayan zo doet. Leg een jongetje van 5 jaar maar uit hoe het werkt in Wayan zijn hoofd......
Lieverd, zeg ik. Nee, je krijgt geen broer of zus meer. Wayan zal altijd je broer blijven en mama weet hoe moeilijk het soms voor je is en hoe moeilijk Wayan kan doen, maar Wayan kan er niet altijd wat aan doen.
Maar Wayan weet wel wat hij doet, mama! Ja zeg ik, vaak wel Jadee, maar Wayan voelt niet aan dat jij verdrietig bent of dat hij jou pijn doet. Wayan moet dit nog leren. Wij moeten dit Wayan leren. Wil jij mama hiermee helpen? Helpen? zegt Jadee. Ja, dan gaan wij Wayan leren dat hij wat liever voor jou moet zijn, is dat goed? Jaaa.....roept Jadee en hij begint weer te lachen. Dat wil ik, roept hij en hij nestelt zichzelf lekker tegen mij aan.

Anders denken

Anders denken....
Jochies liggen lekker even bij mama in bed...plotseling hoor ik Wayan roepen en huilen auwww Jadee dat doet pijn en je trapt mij!!! Jadee kijkt mij aan met grote ogen en zegt: ik doe niets mama. Wel waar zegt Wayan jij trapt mij en je nagel komt tegen mijn been aan. Mama, Wayan liegt zegt Jadee en hij kijkt me verschrikt aan. De radartjes draaien alweer bij mij en ik neem de jongens bij mekaar.
Jadee, jij liegt niet maar jij kwam met je voet tegen Wayans been aan waardoor je hem met je nagel raakte en dat doet pijn bij Wayan. Wayan voelt pijn anders aan dan jij. Wayan denkt dat je hem getrapt hebt, maar dat is niet zo. O, zegt Jadee sorry dan. Wayan zeg ik....Jadee heeft jou niet getrapt, maar kwam per ongeluk tegen je been aan. Maar omdat zijn nagel tegen jouw been aan kwam snapt mama dat dat pijn doet. Jij denkt dat Jadee jou getrapt heeft maar hij kwam alleen maar tegen jouw been aan. Dus ook jij zegt even sorry, ok? Sorry zegt Wayan en ze lachen weer.
Dit is dus 1 van de moeilijke stukjes aan Wayan. Hij denkt anders en hij voelt anders.
Door op deze manier te reageren en je in te leven in hem, maar ook in Jadee lossen we de situatie op die manier op. Het duurt langer, maar alle twee de jongens voelen zich wel begrepen en daar gaat t om. Missie weer geslaagd. Maar soms is t ook lastig om te bepalen wat er echt gebeurt is 

Visualiseren

Mama, ik zie geen plaatjes in mijn hoofd. Waarom jij wel?
Ik denk dan aan iets en dan zie ik het gewoon voor me, zeg ik.
Dit is wel lastig uitleggen aan mijn zoon......doe je ogen maar dicht
zeg ik en denk maar aan een mooie witte engel.
Wayan doet zijn ogen dicht....mam, ik zie echt niets hoor!
Ik kan toch niet met mijn ogen naar binnen kijken? Kun jij dat wel?
Ik begin te lachen en zeg: nee, dat kan mama ook niet.
Maar ik wil ook plaatjes zien zegt Wayan weer.
Aan zijn bed hangt een wit engeltje en Wayan draait zich om en zegt:
Nu zie ik wel een witte engel en hij begint te lachen.
Zo kan het dus ook denk ik dan.

Toppunt van verdriet.....Brilsmurf!

Toppunt van echt verdrietig zijn....
Jadee spaart Smurfen. Bij de Action kun je in een zakje een (nog) onbekende smurf kopen. Jadee had er al een paar gehad, maar had pas 1x een andere smurf.
Alle andere keren had hij Brilsmurf. Vandaag mocht hij weer een zakje smurf kopen en hij was helemaal blij. Dat zakje afgerekend en het moest dan ook meteen open.
Mama, zegt hij ik vind het zo spannend en hij maakt dat zakje los....begint me toch hard te huilen. Alweer Brilsmurf zegt hij....boehoe....en hij is echt verdrietig. Waarom weer Brilsmurf mama? Waarom doet de Action dat?? Ik heb er al 3....dit is niet eerlijk. Kunnen we m ruilen? Nee, Jadee sorry dat kan niet. De Action weet ook niet welke smurf er in zit. Ja maar zij verkopen de smurfen en weten toch wat er in de winkel ligt? Tja....daar heeft Jadee ook weer gelijk in. Verdrietig loopt hij mee naar de auto en legt zich er uiteindelijk maar bij neer.
Nee, geen smurfen meer bij de Action. Dat is nu afgelopen