Tandenfee

Jadee staat op mijn slaapkamer en pakt een potje met een engeltje erop.
Mama, wat is dit? vraag hij.
O, dat is jouw tanden potje, zeg ik terwijl ik de was aan het opvouwen ben.
Mijn tanden? zegt Jadee. Ja van jouw.
Jadee probeert het potje open te krijgen, maar dit lukt niet.
Mama, zegt hij. Maar dit zijn mijn tanden niet! Jawel, zeg ik. Wayan heeft een
potje en jij hebt een potje. Nee, zegt Jadee stellig. Dat kan niet!
Hoezo zeg ik dan. Totaal niet bewust van wat er komen gaat.
Nou, zegt Jadee, de tandenfee heeft mijn tandjes dus deze zijn niet van mij.
Hij kijkt mij verschrikt aan.
Oeps.....denk ik. Shit.....gaat er door me heen. Ik kijk m aan en krijg plots een
lachstuip. O, wat moet ik nu denk ik. Mama, waarom lach jij, zegt Jadee boos.
Sorry Jadee, maar de tandenfee heeft ze daarin gestopt zeg ik snel.
O zegt Jadee en hij kijkt in het potje wat ie inmiddels open heeft gekregen.
Maar bestaat de tandenfee dan wel eigenlijk?
Ik zeg: wat denk jij zelf? Ik denk van wel....of niet? En hij kijkt mij vragend aan.
De tandenfee bestaat hoor zeg ik. En Jadee begint weer te lachen.
O gelukkig zegt ie, want ik heb nog heel veel tanden te wisselen mama en voor elke
tand krijg ik een centje he? Uh ja, zeg ik. Mooi zegt Jadee dan geloof ik erin!
Ok......Jadee loopt weg en ik blijf denkend op mijn bed zitten met het gevoel dat ik een beetje
in de maling wordt genomen ;-)