donderdag 7 april 2016

Lichte buikpijn

Het is bedtijd voor Jadee.
Jadee ga je naar boven? Je tab afsluiten en dan lekker slapen.
Ok mama. Ik kom eraan. Ondertussen loop ik naar de keuken even snel wat opruimen en daarna
loop ik weer naar de woonkamer. Jadee loopt mee en zegt: ik heb de tab afgesloten hoor.
Maar ik heb wel buikpijn mama. Hij houdt zijn armpjes om zijn buik heen.
Ik kijk naar Jadee en mijn ogen dwalen af naar zijn buik. Hmmmm......zijn buik ziet er wat vierkanter
uit dan normaal. In mijn hoofd begin ik al te lachen, want ik heb al precies in de gaten wat er aan de hand is. Is goed, lieverd zeg ik. Dan gaan we gauw naar boven en lekker slapen. Ja, zegt Jadee.
Hij loopt voor mij uit en wil meteen zijn bed in. Nee, nog even een plasje doen zeg ik.
Oja, zegt Jadee en loopt naar het toilet met zijn handen over zijn buik heen. Ik denk: nou eens kijken hoe hij dat gaat doen met zijn "buikpijn". Maar meneer gaat rustig zitten en plast.
Dan als hij op wil staan om een wc papiertje te pakken licht zijn hele buik op....Jadee, roep ik je buik geeft licht!!!! Hoe kan dat dan? Jadee kijkt naar zijn buik en roept: o shit.....aaaaaach mama, nu heb je het gezien! Ik wou stiekem nog op mijn tab. Ik begin te lachen en zeg maar niet dat ik hem beneden al doorhad. Dan verpest ik het weer.....;)
Helaas, zeg ik. Het is echt bedtijd en wij nemen geen tabs mee naar bed, dat weet je. Ok ok....zegt ie.
Maar ik kon het wel proberen he? Ja, Jadee dat heb je goed. Je KON het proberen. Nu lekker slapen.
Heerlijk mannetje is het!

dinsdag 5 april 2016

Kinderbios versus Minecraft

Vroeger in mijn kindertijd en dan praten we over de jaren 80 keken wij uit naar de woensdagmiddag. Want op woensdagmiddag.was het Kinderbios met allemaal tekenfilms en series. Blij dat wij waren als het woensdag was. De rest van de dagen na school speelden we heerlijk buiten. We rolschaatste, we deden Buskruitje, touwtje springen, hinkelen, speurtochten uitzetten met andere kinderen, we fietsten en deden nog veel meer. We waren gelukkige kinderen ;)
Anno 2016 bestaat er geen Kinderbios meer, nee dat is nu Nickelodeon met gesynchroniseerde harde stemmen in het Nederlands. Hoe harder hoe beter lijkt het soms wel. De kinderen vinden het in ieder geval geweldig. De ouders, wij, oftewel de kinderen uit de jaren 80 vinden het niet om aan te horen. Want buiten spelen kennen onze kinderen wel, maar ze zijn met geen stok de deur uit te krijgen:
Zo meteen mam, eerst nog even deze game afmaken. Ik ben nu met mijn Pickaxe bezig om mijn huis nog groter te maken. Of de kreet: What the Fack!!! Onee.....kijk nou shit! Yo, opzouten uit mijn huis!
Zo zijn er nog veel meer kreten te horen van mijn kleine manvolk in hun eigen mancave....want ja ook mijn jongens leven soms in hun eigen mancave met hun eigen manstuff.
Mijn woonkamer ziet er altijd netjes uit, maar binnen 5 minuten ligt de bank vol met tabs, mobieltjes, koptelefoons, opladers, afstandsbedieningen, controllers, snoeppapier, uitgetrokken sokken die in propjes in de hoek van de bank liggen. De jongens vinden het heerlijk om er zo bij te zitten! En ik? Ik kijk soms vol verbazing naar dit zooitje, dan irriteer ik mij weer of ik ruim t steeds op. Tegenwoordig ben ik er klaar mee en moeten ze zelf opruimen. Dan kijken zij mij vol verbazing aan. Rotzooi, mam? Maar dat ruimen wij zo op hoor als ik klaar ben met mijn huis. ( we leven in een wereld van Minecraft he? )
Nee zeg ik dan dat wordt nu opgeruimd, want ik wil ook zitten en ik ga niet tussen die zooi en stinksokken zitten van jullie. Ze kijken mij dan aan en schieten vol in de lach. Stinksokken....hahaha....Jadee mama vind dat jij stinksokken heb. Jadee....nou dat is niet leuk. Jij hebt stinksokken Wayan. Vervolgens pakken ze de sokken op en drukken deze bij elkaar in het gezicht.
Jongens, nog 1 keer jullie ruimen alles op anders gaat het knopje van de Wifi uit. Hahaha.....dat roep jij steeds mama maar doe je toch niet. ( klopt, dat riep ik steeds, maar ik deed dan niets )
Onee, jullie ruimen nu op, apparaat uit en naar buiten! Ze draaien zich om en gaan weer verder met hun game. Ik loop naar de meterkast en druk de knop naar beneden. Zo!
Mamaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!
Met een voldaan gezicht loop ik naar ze toe en zeg:
Zo jongens, mama heeft nu de knop echt gevonden het is klaar, opruimen, wegwezen naar buiten.
Boos ruimen ze de zooi op, trekken de propjes weer aan, pakken de jas en voetbal en druipen af naar buiten.
Mijn missie is weer voltooid in mijn eigen Minecraft wereld.....Mamas wereld met een vleugje jaren 80 gevoel erin. :)


 

zondag 3 april 2016

Engeltjes

We zitten in de auto onderweg naar mijn oma.
Wayan zit naast mij en we hebben het over God. Geloof jij mama?
Nou ja, ik geloof wel dat er iets moois is boven ons dat zeker.
Jij gelooft in Engeltjes he? Ja zeg ik. Engeltjes wijzen ons de weg als we het moeilijk hebben en ze waken over ons.
Ik hoop, zegt Wayan dat als jij later dood bent dat je een mooi engeltje wordt en dat je andere mensen mag helpen. Want jij bent altijd lief en behulpzaam voor anderen.
Ik kijk hem aan en hij kijkt mij glunderend aan. Dat is echt zo mama.
Trots kijk ik Wayan aan en zeg: dank je wel, lieverd. Wat een mooie woorden.
En ja....kinderen kun je soms achter het behang plakken, maar nu ze ouder worden en wijzer worden begin ik het toch zonde te vinden van mijn behang. Mijn behang beplak ik nu met mooie en gekke fotos van mijn apen ;)


 

zaterdag 2 april 2016

Gezelligheid in het park

Jongens naar Sonsbeek park vanmiddag? Balletje mee gaan we lekker voetballen, ijsje eten en wat drinken. Jaaaa, leuk mama. Hop de auto in met bal en goede zin naar Sonsbeek. Daar aangekomen  zagen  ze de ijscokar al. Mam??? Nee jongens straks op de terugweg eerst even voetballen. Op naar de Ronde Weide. Daar aangekomen jongens meteen aan de bal. Mel ff zitten op t muurtje. Komt binnen 5 min Wayan eraan....mam, jadee heeft tegen mij aan getrapt allemaal modder.  Jadee: ging per ongeluk mama. Is goed zei ik kan gebeuren. Ga maar weer voetballen. Wayan loopt naar jadee en trapt de bal keihard tegen Jadee aan...Zo zegt hij...nu heb jij ook een vieze broek. Jadee begint te huilen, Wayan boos en een hoop geschreeuw. Ik sta zonder pardon op en roep: ok klaar. Naar huis. Hier heb ik geen zin in. Ik pak t boeltje bij mekaar en loop richting de uitgang. Jongens kijken elkaar vol ongeloof aan en Jadee begint te huilen. Maar mama....nee zeg ik klaar. We zouden samen spelen en op een leuke manier. Maar mama het ijsje dan? Ijsje?  Nee dat gaat ook niet door. Vlg x beter. Maar dat is niet eerlijk roepen ze. Klopt zeg ik. Maar is t eerlijk om mekaar expres zo hard te trappen terwijl we iets hadden  afgesproken? 2 beteuterde gezichtjes kijken elkaar aan. Langzaam druipen ze af naar de auto...terug naar Zevenaar. Volgende keer weer nieuwe poging. 👍 soms moet je even duidelijk zijn en dat was ik nu een keer 😉