Je hebt niet alles in handen...dit heb ik wel gemerkt toen ik het besluit nam om te willen scheiden. Trouwen doe je samen, maar scheiden doe je helaas ook samen. Je scheidt niet alleen van je partner, maar ook je kinderen worden gescheiden. Zelf ben ik ook een kind van gescheiden ouders.
Scheiden doet pijn.....voor iedereen en om welke reden het ook gaat zodra er kinderen zijn is scheiden letterlijk lijden. Ik schrijf nu een stukje over mijn eigen beleving en omdat scheiden helaas heel erg veel gebeurt. Per jaar scheiden er gemiddeld 30.000 gezinnen. Dit is heel veel. Dat ik hier ooit een onderdeel van zou zijn had ik niet verwacht. Maar zoals ik al aangeef: Je hebt niet alles in handen.
Of je als kind van gescheiden ouders dan ook sneller scheidt? Nee dat geloof ik niet. Mijn liefde was echt en oprecht. Je kiest samen voor de liefde, kinderen, trouwen en een toekomst opbouwen.
Maar soms gebeuren er dingen in het leven die je niet kan voorzien, zo ook bij ons. Wij hebben een mooie en bijzondere omslag gemaakt destijds om naar Zevenaar te verhuizen omdat mijn ex-partner een eigen bakkerij met zijn oud-collega kon opstarten. Dat hij deze droom had wist ik en dat er ooit een moment zou komen dat hij dit ook wilde verwezenlijken wist ik ook. Of de tijd of het moment dan goed is...dat weet je pas als je aan de slag gaat. Sommige mensen slagen heel goed en heel snel en sommige mensen helaas niet. Zo ook in ons geval. De bakkerij en winkels zijn niet geslaagd en ons huwelijk ook niet. Dit alles had met zoveel factoren te maken dat er op het eind weinig liefde meer was voor elkaar. Veel praten en acties ondernemen heeft ons niet geholpen. Onze kinderen hebben veel ruzies moeten horen en zien. Dit wil je niet voor hun. Zelf weet ik hoe het is als je (stief)ouders ruzie hebben. Dit gaat door merg en been. Want je wilt als kind dat iedereen gelukkig is. Iedereen zou samen moeten opgroeien met een papa en mama. Of in ieder geval in een volwaardig gezin. Dat is mijn idee en gevoel voor een gelukkig gezin.
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en hebben we beide een nieuwe partner gevonden. Niet alleen een nieuwe partner, maar ook nieuwe kinderen zijn er bij gekomen. Ook dit heb je niet in handen. Soms komen er nieuwe dingen op je pad die je niet verwacht. Zo ook voor mij.
Een nieuwe man met een dochter. 2 bijzondere en mooie mensen. Er was vrij snel al een klik met de kinderen en nieuwe partner. Tuurlijk was het wennen en hebben we alles rustig aan gedaan. Maar je bent weer opnieuw verliefd en wil het liefst samen zijn. Ik en mijn nieuwe partner hebben er bewust voor gekozen om voorlopig niet samen te gaan wonen. Wij latten en dit bevalt ons goed. De reden:
Onze kinderen. Zij zijn belangrijk en staan op de 1e plek. Het is aan ons om onze kinderen een fijn en gelukkig gevoel te geven, want dat is de basis voor alle kinderen en zeker na een scheiding. Dan hebben zij hier nog meer behoefte aan. Er moet opnieuw veiligheid gecreëerd worden en veiligheid gaat voor alles. Voelt het niet veilig dan kun je niet goed aarden en zullen de problemen zich weer snel opstapelen. Liefde, veiligheid, geborgenheid, lachen en praten zijn de pijlers voor alles. Voor een huwelijk, relatie, maar ook voor na een scheiding.
Als ik kijk waar ik nu sta met mijn jongens, dan denk ik dat ik het goed heb aangepakt en dit nog steeds doe. Dat ze hun vader missen dat is duidelijk, maar omdat er een goede en duidelijke regeling is gekomen is er voor hun nu duidelijkheid. Hun papa is inmiddels opnieuw gelukkig getrouwd en leeft met haar en haar 3 kinderen elders. De jongens gaan met plezier naar hun papa toe. Hoe weet ik dat?
Simpelweg omdat zij tegenwoordig vrolijk terugkomen van hun vader. Zij zien en voelen dat hun vader gelukkig is met zijn nieuwe vrouw en zij zien en voelen dat hun mama gelukkig is met haar nieuwe vriend en dochter. Wij praten thuis heel veel met mekaar en ik heb een veilige haven gecreëerd. De basis is goed aangelegd al vanaf de geboorte van hun. Deze basis heb ik ook doorgevoerd na de scheiding en we hebben zeker grote hobbels gehad na de scheiding, maar ze zijn overwonnen.
Blijven de hobbels weg? Nee, er komen zeker weer nieuwe. Maar dit geldt ook voor de gelukkige relaties met kinderen. Hobbels zullen er altijd moeten worden genomen, anders worden we niet sterk en gelukkig. Zonder hobbels het leven doorgaan creëer je luchtkastelen. Uitzonderingen daar gelaten misschien ;-)
Ik ben trots op mijn jongens en op mijn nieuwe vent en zijn dochter. Dit gaat niet per definitie goed als je gescheiden bent. Er had ook geen klik kunnen zijn. Voor ons nog lang geen samengesteld gezin, want dit is goed hoe het nu gaat. Mijn advies:
Kijk naar het kind, praat met mekaar, geef liefde, geborgenheid en veiligheid. Vaar mee met mekaar en check de behoeftes. Dan kun je naast deze mooie pijlers zeker een nieuwe en liefdevolle relatie opbouwen met mekaar.
De toekomst hebben we niet in handen, maar onze liefde voor onze kinderen wel. Laten we dit in ieder geval aan ze geven, want dit kost niets.
