En dan is het weer zover.....
De zomervakantie breekt aan. Iets wat binnen ons gezin best moeilijk is.
Er vindt dan weer een omslag plaats en deze omslag heeft met name op Wayan
een behoorlijke impact. Ieder jaar denk ik mij weer voor te kunnen bereiden op dit
gegeven. Maar niets is minder waar....helaas.
De week liep als volgt:
2 dagen school, 2 dagen vrij en afsluiten s'morgens in de bioscoop met de hele school.
Maar er hing al zoveel spanning in de lucht voor de jongens, dat het al een rommelige
week werd. Wayan slikt medicatie maar je merkt dan dat de medicatie niet veel doet
met zoveel spanning. Wayan is gebaat bij goede concentratie en krijgt dit ook door de
medicatie. Spanning en andere soorten gevoel staan echt los van de medicatie weet ik nu.
Maar goed, met nog het laatste restje school structuur en thuis structuur hoopte ik de
week nog goed door te komen. Helaas vrijdagmiddag brak het bij iedereen.
Wayan trok Jadee niet meer, want Jadee houdt graag van een grapje en aanraken.
Jadee werd uitgescholden door Wayan en reageerde daarop weer terug en ik....
ik brak ook. Want ja....hoe moet je 6 weken vakantie doorkomen als het zo begint?
En hun papa en ik zijn nu ook gescheiden, dus hoe anders ziet deze zomervakantie er
nu uit?
Heel anders dat is 1 ding wat zeker is. Maar met drie betraande gezichten zaten we vrijdagmiddag
naast mekaar. We hebben geschreeuwd, we hebben gehuild, maar we hebben ook gepraat.
We hebben gezegd wat moeilijk was en is en we hebben gezegd wat er ook leuk is.
En het allerbelangrijkste... we hebben geknuffeld en sorry gezegd. Want we willen niet
verdrietig de vakantie in gaan. Samen hebben we afspraken gemaakt en we hebben elkaar beloofd
lief te zijn voor de ander en ons best te doen.
Want 1 ding bindt ons allemaal en dat is liefde. Liefde voor mekaar.
Ik hou van jou is het allermooiste wat je maar kunt zeggen tegen je dierbaren.
Zo heeft onze 1e vakantiedag toch nog een mooie wending gekregen.
De zomervakantie breekt aan. Iets wat binnen ons gezin best moeilijk is.
Er vindt dan weer een omslag plaats en deze omslag heeft met name op Wayan
een behoorlijke impact. Ieder jaar denk ik mij weer voor te kunnen bereiden op dit
gegeven. Maar niets is minder waar....helaas.
De week liep als volgt:
2 dagen school, 2 dagen vrij en afsluiten s'morgens in de bioscoop met de hele school.
Maar er hing al zoveel spanning in de lucht voor de jongens, dat het al een rommelige
week werd. Wayan slikt medicatie maar je merkt dan dat de medicatie niet veel doet
met zoveel spanning. Wayan is gebaat bij goede concentratie en krijgt dit ook door de
medicatie. Spanning en andere soorten gevoel staan echt los van de medicatie weet ik nu.
Maar goed, met nog het laatste restje school structuur en thuis structuur hoopte ik de
week nog goed door te komen. Helaas vrijdagmiddag brak het bij iedereen.
Wayan trok Jadee niet meer, want Jadee houdt graag van een grapje en aanraken.
Jadee werd uitgescholden door Wayan en reageerde daarop weer terug en ik....
ik brak ook. Want ja....hoe moet je 6 weken vakantie doorkomen als het zo begint?
En hun papa en ik zijn nu ook gescheiden, dus hoe anders ziet deze zomervakantie er
nu uit?
Heel anders dat is 1 ding wat zeker is. Maar met drie betraande gezichten zaten we vrijdagmiddag
naast mekaar. We hebben geschreeuwd, we hebben gehuild, maar we hebben ook gepraat.
We hebben gezegd wat moeilijk was en is en we hebben gezegd wat er ook leuk is.
En het allerbelangrijkste... we hebben geknuffeld en sorry gezegd. Want we willen niet
verdrietig de vakantie in gaan. Samen hebben we afspraken gemaakt en we hebben elkaar beloofd
lief te zijn voor de ander en ons best te doen.
Want 1 ding bindt ons allemaal en dat is liefde. Liefde voor mekaar.
Ik hou van jou is het allermooiste wat je maar kunt zeggen tegen je dierbaren.
Zo heeft onze 1e vakantiedag toch nog een mooie wending gekregen.
