De Voetbalschoen

ZE hebben hun intrede gedaan...in mijn huis!
DE VOETBALSCHOENEN.
Nu denk je misschien: waar heb je t over?
Nou...waar t om gaat is die speciale geur die uit de schoenen komt.
Waterdicht zijn ze niet...Dus met dit prachtige (natte) herfstweer
loopt t water de schoenen in. Drogen op de verwarming werkt averechts,
want de geur wordt daarna nog ellendiger. Dan maar in de meterkast.
Denk je dat helpt? Nope.
Van de week dacht ik: jemig...heb ik een kat in huis?? Een kat die in mijn gang plast?
Wat een zeiklucht. 😦
Dat mijn jongste graag voetbalt is een feit en dat ie nog wat harder moet leren schieten met die schoenen is een oefenproces. Maar op dit moment schiet de geur harder uit de schoen dan dat mijn zoon schiet!!!
Jadee heeft mijn ergernis denk ik wel begrepen.
Zaterdag heeft ie namelijk heel hard geschoten tijdens de voetbalwedstrijd...Zo hard dat zijn voet door de schoen heen schoot....Dit was zo'n mooi moment. 😊
Nou ja...eigenlijk niet voor hem want hij kreeg koude voeten. Maar de geur die heeft hij er letterlijk uitgeschoten. Alsof t zo heeft moeten zijn...en nu? Nu gaan wij samen op pad op zoek naar nieuwe geurvrije voetbalschoenen.
Jaja...De komende maand weer een fris huis. Want het is bekend dat de stinkende schoen snel weer zijn intrede doet. En als moeder leer je echt de kleine dingen te waarderen. Maar NIET de zwetende stinkende voetbalschoen!

Wiebel friebel speel kind

                         Lieve kleine zoon

Overtuigingskracht

Lieve grote zoon

Working on my shit

Heerlijk dat kinderen thuis zo zichzelf kunnen zijn!

En ook zo eerlijk als het om scheten laten gaat. Waren ze maar ook zo eerlijk als ze samen steeds ruzie hebben en elkaar de schuld geven. Maar dat is weer een keer een ander verhaal waard.

Wij laten net als iedereen thuis scheetjes. Home is where the heart is is een mooie kreet en zo ook Working on my shit. Nou….aan deze laatste werken mijn jongens hard aan! ;-)
Kinderen moeten zich thuis lekker kunnen uitlaten. De 1 doet het door te schreeuwen, de ander doet het door te rennen enzovoort. Wij doen het in de vorm van scheten laten. Nou ja, de jongens uiten zich tegenwoordig bijna alleen maar in die vorm.
Kom Jadee, wie de hardste scheet laat. Jij ook mama, laat eens een scheet. Ja daaaag, zeg ik.
Op commando kan ik niet. De jongens gaan verder met hun scheterij en blijven hun best doen.
Beneden, boven het maakt niet uit.

Tot het bedtijd is. Wayan gaat naar boven en opent de deur van zijn slaapkamer. ( Zijn slaapkamer is donker en het raam zit potdicht ) Gatver….zegt hij. Wat stinkt het hier zeg!!
Oja? zeg ik. Dat is jouw geur hoor. Echt niet, zegt ie. Jazeker wel. Jij zit hier van je af te scheten en houdt alles dicht op je kamer. Dit is dus het eindresultaat van al die lekkere scheten laten. Zo krijg je een schijthuis, zeg ik.
O, zegt Wayan en kijkt om zich heen. Nou ja, dan moet ik maar in mijn schijthuis gaan liggen.
Klopt, zeg ik. Wayan ligt en begint te draaien en vraagt heel voorzichtig:
Mam? Ja, zeg ik. Mag ik in jouw bed slapen? Please?
Ik kijk hem aan en lach: dat dacht ik dus niet!
Van schijthuis naar schijtluis.

Lijdend voorwerp

Dan opeens is die dag daar...
Het begint eerst met een ie wat muffe lucht in huis. Je snuift zo nu en dan, haalt je schouders op en gaat weer verder.
Maar dan is het er weer. Je haalt weer je neus op. Je loopt nu wat meer rond in de hoop het goed te kunnen blijven ruiken. Helaas, het blijft een onduidelijke geur. In je hoofd bedenk je wat het kan zijn. Ik zoek er naar.
Ondertussen loop ik naar boven en dan...
Daar ineens is het er:
Het zweeft zo je neus in, het blijft hangen en je loopt recht op je doel af!
Daar zit hij. Je kijkt hem aan en vraagt wat stinkt hier zo?
Weet ik veel, zegt hij en gaat weer verder met zijn spel. Ik zak door mijn knieën en zit bijna onder zijn bureau. De geur wordt doordringend. Doe je voeten eens omhoog zeg ik. Hij tilt onverstoord zijn voeten omhoog en ja ik snuif nog een keer.
Dit is het. Dé geur!!
Gatverdamme zeg ik. Hoe krijg je dit voor elkaar vraag ik hem. O gewoon, ik heb mijn schoenen uit gedaan en weer speelt ie verder.
Nou vanaf nu zijn de voeten van mijn zoon lijdende voorwerpen geworden in ons huis. 😅 Arme hij en arme wij...